استودیو درک فضا

ساختار فکری شکل‌گیری فضا
شخصیت شناسی درک فضا به طور کلی از خوانش پروژه‌هایش راهی مشخص به نظر می‌رسد.
جستجوگر، هویت مند، عمل گرا و پرحرف(مثل خودم)، فعال و سرزنده، همواره در حرکت، تغییر پذیر و فضامند و سیال.
سرتاسر تعاریف من از درک فضا ویژگی‌های دوگانه و متناقض اند .بله که واقعا هم همین طور است.
در مسیر ساختار عموم پروژه‌هایمان بیش از اینکه خطی ممتد و مشخص را طی کنیم، همواره در کشمکش تفکرات متقابل بوده‌ایم و شاید در هر پروژه آنجا که زور یکی از عوامل بر دیگری چربید نداشت تجربه حضور در فضای کالبدی را احساس کند.

ما برای دفتر نیازمند فضاهای مشخص انسانی بودیم، برنامه پر واضح و مشخص بود، فضای آتلیه با ظرفیت ۹ نفر.
سالن جلسه و اتاق مدیریت، فضای غذاخوری و سایر فضاهای خدماتمان. اما درک فضا به عناصر بشری برای تداوم حضور روزانه مردمانش نیاز داشت.
در ابتدای سکانس ورودی با هندسه‌ای شکسته مواجه بودیم و مشخص.در پلان وضع اولیه پروژه این شکست ما بر آن داشت که با بهره‌گیری از هندسه‌های قدیمی موجود در معماری ایران تلاشی در داشتن یک هشتی و غلام گردش جدید داشته باشیم.

سکانس ورود با تلاش در راستای امتداد دیداری کنترل پذیر تا انتهای آتلیه و با چرخشی به دو مسیر می‌رسد؛ ورود به سالن اصلی(آتلیه) و ورود به اتاق جلسات و مدیریت.
این سلسله مراتب با تغییر متریال و مرتبه سازی عمودی بر این سلسله مراتب تاکید شده.
در دیاگرام‌های فضایی تلاش بر آن بوده که هر فضا مشخص تعریف شود. به طور مثال می‌توان بگوییم الان در آتلیه‌ایم یا الان در پیش ورودی یا اتاق جلسه ایم بی آنکه در و دیواری باشد، هر فضا تعریف شده.

حتي برخی از این مراتب دراین ساختار پیش مرتبه ای برای مرتبه بعدی اند. مثلاً کیوسک قهوه درک فضا علی رغم اینکه خود موجودی معناساز و ابژکتیو می باشد، پیش ورودی و حائلی برای مرزبندی فضای غذاخوری و آتلیه می باشد. در اینجا همزمان که تلاشی برای عملکرد و حضور خود می کند به افرادش این احساس را می دهد که در عرصه ی دیگری حضور دارند. اینجا برای قهوه درست کردن و بوکردن آن است.
حال می توان در این فضا نشست و تمرین فراغت کرد، انگار مابین ساعات کاری ده دقیقه به کافه ای رفته ای و با عملیات طیر الارض به دفتر کار خود برگشتی.
برای ما پیش از فضاهای نشستن و کارکردن این مسیر و حرکت در فضا مهم بود (لوپ راهرو گونه ابتدا و انتهای پلان) انگار که راهروها عملکرد اصلی ما در این پروژه بوده اند.

درک فضا در پروژه هایش در پی رسیدن به آن است که عملکرد های موجود را جور دیگری ببیند. در این مسیر جداره ها، مصالح و اشیا (object) هم درکارند. در همه پروژه ها با تأکید بر تعلیق عناصر در پی دستیابی به عنصر راحتی، حرکت و خلق عادت بوده ایم. 

این موضوع را در دفتر خود نیز تمرین کردیم؛ همزمان به وجود آوردن عملکرد های مکمل با این اوبژه ها تمرینی دیگر برای ما بود، مانند تجربه فضای ساخت و گفتمان جمعی در سن دفتر با میز معلق (شمال پلان) در اینجا می توان کار جمعی کرد و به گفتمان پرداخت و تمرین کرد.
کنجی که در ادامه هندسه های شکسته موجود به گوشه ای متروک در پلان قبلی بدل شده بود جداره ای  ابژکتیو و فعال شد.
برای کتابخانه به صورت مجسمه وار و همزمان حائلی برای سرویس و آتلیه.

تلاش ما در این تمرین رسیدن به فضاییست که مردمانش آن را صرفا به چشم”سرکار” نبینند و همچون کافه رفتن به حضور در آن فضا شوق داشته باشند و آن را زندگی کنند.
دفتر درک فضا خود موجودیت یافته اش هست، به دور از اضافات.

.